سحر و جادو واقعیت دارد؟
دعا و نفرین و نوشتن آن‌ها بر کاغذ برای بستن بخت دختر یا پسر صحّت ندارد، خداوند چنین دعاهایی را مستجاب نمی‌کند، ولی سحر و جادو از اموری است که واقعیت دارد البته یادگیری و یاد دادن آن حرام است. وجود چنین نیروها به مقتضای نظام دنیا می‌باشد که تزاحم میان زشتی‌ها و پلیدی‌ها وجود دارد و همچنان که انسان‌های شیطان صفت و زشت کار وجود دارد جن‌های پلید و آزاردهنده نیز وجود دارد.
در حدیث آمده است: یکی از ساحران و جادوگران که در برابر انجام عمل سحر مزد می‌گرفت خدمت امام صادق(علیه السلام) رسید و عرض کرد: حرفه من سحر بوده است و در برابر آن مزد می‌گرفتم، خرج زندگی من نیز از همین راه تأمین می‌شد و با همان درآمد، حج خانه خدا را انجام داده‌ام، ولی اکنون آن را ترک نموده و توبه کرده‌ام آیا برای من راه نجاتی هست؟
امام صادق(علیه السلام) در پاسخ فرمود: عقده (گره) سحر را بگشا، ولی گره جادوگری مزن.(۱)
از این روایت استفاده می‌شود که برای گشودن سحر ساحران آموختن سحر و عمل آن بی اشکال است.
اما فال، حقیقت ندارد. امام علی(علیه السلام) می‌فرماید: “الطیره لیست بحقّ؛ فال بد یک امر حقیقی و واقعی نیست”.( تفسیر نمونه، ج ۱، ص ۲۸۰ ، به نقل از وسائل الشیعه، باب ۲۵ از ابواب ما یکتسب به ، حدیث ۱٫)ولی بدون تردید اثر روانی می‌تواند داشته باشند. فال نیک غالباً مایه امیدواری و حرکت است , ولی فال بد موجب یأس و نامیدی و سستی و ناتوانی است . شاید به خاطر همین اثر روانی در روایات اسلامی از فال نیک نهی نشده اما از فال بد زدن به شدت مذمت شده است .
سحر از مقولاتی است که در قرآن کریم نیز بدان اشاره شده و هنوز هم هستند افرادی که از این ابزار علیه دیگران استفاده می‌کنند. آیت‌الله بهجت برای رفع آن دستوراتی را توصیه فرمودند که بیشتر بر مبانی قرآنی استوار است
در حدیثی از پیامبر(صلی الله علیه وآله ) نقل شده :«تفألوا بالخیر تجدوه ; کارها را به فال نیک بگیرید که آن را می‌یابید». اما فال بد که به آن (طیره ) یا(تطیر) می‌گویند, به شدت مذمت شده است . پیامبر(صلی الله علیه وآله ) فرمود:«الطیره شک ; فال بد زدن در حد شرک به خدا و مذموم است ».
امام صادق (علیه السلام ) فرمود: «فال بد اثرش به همان اندازه است . که آن را می‌پذیری . اگر آن را سبک بشماری , کم اثر خواهد بود و اگر آن را محکم بگیری , پر اثر (اثر روانی )خواهد بود و اگر به آن بی اعتنا باشی , هیچ اثری نخواهد داشت».
در روایات دیگر آمده که راه مبارزه با فال بد بی اعتنایی به آن است .( تفسیر نمونه , ج ۶ ص ۳۱۷به بعد, با تلخیص)